พี่เดฟของลูกพีช - 29
เดฟพลิกตัวขึ้นให้อีกคนลงนอนกับเตียงก่อนจะขยับเข้าไปกดจูบที่ริมฝีปากนุ่มที่กำลังขยับเข้าหาเขาอย่างต้องการไม่แพ้กัน
มันกลับกลายเป็นว่ายิ่งห่างยิ่งต้องการ...
ลูกพีชค่อยๆสอดแขนคล้องคอเดฟไว้ทั้งที่ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ หัวสมองเธอขาวโพลนไปหมดเมื่อเดฟแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากพร้อมกับลดฝ่ามือลงไปลูบเบาๆบริเวณขาอ่อน
ในใจเธอยังคงกลัวอยู่เหมือนเดิม... แต่ตอนนี้ความต้องการอยากรู้อยากลองมันมีมากกว่า
ลูกพีชไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลย....
มือหนาเลื่อนขึ้นมาปลดกระดุมชุดนอนตัวบางออกช้าๆโดยยังไม่ละจูบออก เขาค่อยๆเอื้อมมือไปปลดตะขอบราที่ยังห่อหุ้มอกอวบเอาไว้ก่อนจะค่อยๆถอดทั้งชุดนอนและบราออกไปให้พ้นทางโดยที่คนใต้ร่างเริ่มจะตัวแข็งทื่อพลางพยายามจะหาอะไรมาปิด
และเดฟก็รู้ว่ามันเพราะอะไร....
" ปิดไฟนะ "
" .....อื้ม "
เดฟปิดไฟในห้องก่อนจะค่อยๆพรมจูบตามลำคอขาวลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีสวยของเด็กสาวก่อนจะตะหวัดลิ้นเลียช้าๆโดยที่อีกคนได้แต่จิกเล็บกับบ่าของเขาไว้แน่นและพยายามกัดปากกลั้นเสียงเอาไว้...แม้จะยังมีหลุดออกมาบ้างก็ตาม
เดฟรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร...
แต่เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ...
มือหนาเลื่อนลงไปแตะลงที่ชั้นในตัวบางพลางลูบเบาๆจนอีกคนต้องหุบขาหนี แต่แน่นอนว่าถึงแบบนั้นเดฟก็ไม่ได้หยุดการกระทำ
ริมฝีปากหยักกดจูบหนักๆจนเกิดเสียงที่ทำเอาอีกคนรู้สึกหน้าเห่อร้อนไปหมด สัมผัสหวาบหวิวที่มากกว่าครั้งก่อนกำลังจะทำให้เธอคลั่งตาย
และเหมือนว่าจะสิ้นสติจริงๆเมื่อเดฟกดจูบหนักๆผ่านชั้นในตัวบางที่เริ่มชื้นของเธอก่อนจะเกี่ยวชั้นในนั้นออกไป
ลูกพีชหุบขาหนีทันทีตามสัญชาตญาณ แต่แน่นอนว่าเดฟไม่ปล่อยไปแบบนั้น..
เดฟกดจูบเบาๆตามขาอ่อนขาวเนียนพลางจับขาของลูกพีชให้แยกออกช้าๆเพราะรู้ว่าอีกคนยังเขินอาย
แต่ลูกพีชคงไม่รู้...
ว่าเดฟจะบ้าแล้ว....
สัมผัสจากลิ้นนุ่มที่แตะลงบริเวณส่วนนั้นทำเอาร่างบางกระตุกทันทีพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมากัดเอาไว้เพราะกลัวว่าจะหลุดครางออกมาดังเกินไป เสียงที่เกิดจากการกดจูบหนักๆซ้ำๆนั้นกำลังจะทำให้เธอเป็นบ้า แม้จะพยายามลืมตาขึ้นและบอกให้อีกคนหยุดการกระทำแต่ก็ทำไม่ได้...
แค่เพียงลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นว่าเดฟกำลังทำอะไรอยู่ ลูกพีชก็พูดไม่ออกแล้ว...
สัมผัสจากเรียวลิ้นที่ยังตะหวัดเลียแทรกกลีบเนื้อมันกำลังจะทำให้เธอเป็นบ้า อยากจะดิ้นหนีก็ไม่ได้เพราะถูกล็อคขาไว้แน่น ความร้อนแรงที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนมันทำเอาใจเต้นแรงจนแทบระเบิด
เธอไม่คิดว่าเดฟจะกล้าทำแบบนี้....
" พี่..อื้อ...พ..พอ "
ลูกพีชเอ่ยเสียงพร่าพร้อมกับพยายามจะเอื้อมมือลงไปดันหัวเดฟให้ออกห่าง แต่กลับกลายเป็นเธอต้องจิกผมเดฟแน่นเพราะสัมผัสที่เริ่มรุนแรงขึ้นจนเกิดเสียงดังน่าอายเกินกว่าเธอจะทนฟัง รวมถึงเสียงครางของตัวเองที่เริ่มกลั้นไม่อยู่แล้ว แม้จะเขินอายขนาดไหนแต่ก็ต้องเปล่งเสียงออกมาและพยายามจะให้มันเบาที่สุด แม้จะเขินอายแต่กลับยกสะโพกขึ้นตามจังหวะของเรียวลิ้นที่ยังคงทำหน้าที่ได้ดีจนไม่อยากจะเชื่อ...
เดฟผละออกพร้อมกับสอดนิ้วเข้าในกายของอีกฝ่ายช้าๆก่อนจะยกแขนขึ้นเช็ดปากตัวเอง
ภาพของคนที่กำลังกำผ้าห่มกัดปากแน่นมันกำลังจะทำให้เขาคลั่ง เขาค่อยๆสอดนิ้วเพิ่มเพราะช่องทางของอีกคนมันชื้นแฉะจนสามารถสอดนิ้วเพิ่มเข้าไปได้ง่ายกว่าครั้งก่อน
เมื่อเห็นว่าลูกพีชเริ่มพร้อมรวมถึงตัวเองก็ไม่ไหวแล้ว เดฟรีบปลดเปลื้องของตัวเองทันทีพร้อมกับหยิบถุงยางอนามัยในกระเป๋าตังค์ออกมาก่อนจะฉีกซองออกแล้วสวมเข้ากับแกนกายแข็งตึงที่พร้อมจะทำหน้าที่แล้ว
" อื้อ... พี่เดฟ "
เสียงหวานเอ่ยเบาๆเมื่อสัมผัสชื้นแฉะแตะลงที่ยอดอกอีกครั้ง ก่อนจะจิกเล็บลงกับแขนแกร่งอย่างแรงเมื่อความเจ็บกำลังลุกล้ำเข้ามาในกาย ร่างบางออกแรงดิ้นหนีทันทีเมื่อความเจ็บมันมากเกินกว่าที่จะรับไหว
" พี่เดฟ หนูเจ็บ "
เดฟผ่อนลมหายใจให้กับความคับแน่นของช่องทางที่แม้จะชื้นแฉะแต่กลับไม่ง่ายต่อการลุกล้ำ
" ทนก่อนนะคนดี "
มือหนาเช็ดน้ำที่เริ่มซึมออกมาจากดวงตากลมเบาๆ แรงจิกที่แขนทำให้เขารู้ว่าอีกคนเจ็บมากขนาดไหน ไหนจะการที่กัดปากจนเหมือนจะห้อเลือดนั่นอีก
เดฟก้มลงแลบลิ้นเลียยอดอกของอีกคนอีกครั้งพร้อมกับค่อยๆดันกายเข้าช้าๆจนสุด พร้อมกันกับที่ลูกพีชเริ่มร้องไห้หนักขึ้น
" ไหวหรือเปล่า "
" ม..มัน...มันนานมั้ยกว่าจะหายเจ็บ "
เดฟอมยิ้มให้กับคำถามของคนที่ยังหลับตาปี๋อยู่พร้อมกับยกมือขึ้นลูบกลุ่มผมสีดำนั้นเบาๆ
" ถ้าพีชเก่งมันจะเจ็บไม่นาน "
ลูกพีชพยักหน้าก่อนจะยกมือเช็ดน้ำตาตัวเอง เธอแค่รู้สึกว่า....ขนาดของเดฟมันอาจไม่พอดีกับตัวเธอมันถึงได้เจ็บขนาดนี้
สะโพกหนาเริ่มขยับช้าๆพร้อมกับฝ่ามือที่ยังบีบเค้นสลับกับสะกิดหยอกล้อยอดอกของอีกคนไปด้วย ตาเรียวมองภาพของคนใต้ร่างที่เริ่มจะส่งเสียงครางเบาๆออกมาไม่วางตา แม้จะยังรู้สึกบาปอยู่ในใจแต่เขาก็ทนไม่ไหวจริงๆ ยิ่งได้เห็นแบบนี้...เขาก็ยิ่งจะคลั่ง
เดฟค่อยๆเพิ่มแรงมากขึ้นจนลูกพีชหลุดเสียงครางมากขึ้นและดังขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องโน้มหน้าลงไปจูบปิดปากเพราะกลัวว่าเสียงมันจะดังเกินไป
" อ๊ะ! พี่เดฟ...หนู... "
ลูกพีชหยุดพูดทันทีเมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นว่าเดฟกำลังทำท่าทางแบบไหน เสียงทุ้มที่ครางกระเส่าเบาๆและกลุ่มผมที่เปียกชื้นเล็กน้อย แผงอกกว้างที่ตอนนี้เหมือนจะเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ ลูกพีชไม่อยากเชื่อสายตาว่าพออยู่บนเตียงเดฟจะดูร้อนแรงขนาดนี้ แรงกระแทกที่เริ่มมากขึ้นไม่ทำให้เธอละสายตาไปจากเดฟได้เลย
แต่ดูเหมือนว่ายิ่งลูกพีชมอง..ก็ยิ่งจะทำให้เดฟคลั่ง
" มองทำไม!? "
ลูกพีชสะดุ้งเล็กน้อยที่อีกคนทำเสียงดุแต่ถึงแบบนั้นก็ยังดื้อที่จะมองต่อ
เดฟขบกรามแน่นแหงนหน้าขึ้นเล็กน้อยเพราะไม่อยากมองหน้าคนใต้ร่างตอนนี้ แค่เสียงครางหวานๆกับช่องทางที่คับแน่นก็ทำให้เขาคลั่งมากพอแล้ว ถ้าได้มองสบตากันอีกเดฟกลัวว่าตัวเองอาจจะขย้ำลูกพีชจนแหลกคามือ...
สะโพกหนาขยับถี่ขึ้นพร้อมกับโน้มหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากอิ่มก่อนจะกระแทกกายหนักหน่วงยิ่งขึ้นจนมือเล็กนั้นกำปลอกหมอนไว้แน่น
เสียงทุ้มครางเบาๆในลำคอพร้อมกับค่อยๆผ่อนแรงลงเมื่อไปถึงฝั่งแล้ว....
แต่ดูเหมือนว่าอีกคนกำลังจะแย่...
ลูกพีชหลับตาหอบใจหายถี่พร้อมกับสติที่ดูจะขาดหายไปได้ตลอดเวลา เธอแค่รู้สึกว่ามันเหนื่อยกว่าการโดนทำโทษให้วิ่งรอบโรงเรียนเสียอีก
" พีช "
" อือ "
ลูกพีชตอบเสียงแผ่ว ตัวเธอชาจนแทบจะไม่รู้สึกอะไร เธอใกล้จะหลับเต็มทีแล้ว
" พีชครับ "
" อือ "
เดฟโน้มหน้าลงกระซิบคำๆนึงที่ข้างหูพร้อมกับสติของลูกพีชที่ดับวูบไปจนทำให้ไม่ได้ยินคำๆนั้นที่เดฟตั้งใจพูดมันออกมา...
เดฟค่อยๆถอนแกนกายออกก่อนจะถอนหายใจเมื่อรู้สึกว่าพอเห็นอะไรแบบนี้แล้วความต้องการก็ดูจะปะทุขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็ต้องชะงัก....
สิ่งที่เดฟควรคิดคือ...
หลังจากนี้ระหว่างเขากับลูกพีชมันจะเป็นยังไง...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น