เมียผมเป็นเพลย์บอย - 20
" ผมจะทำให้พี่ยองจูรู้...ว่าผมไม่เคยคิดว่าร่างกายของพี่สกปรกเลยสักครั้ง "
พูดจบชายหนุ่มก็โน้มหน้าลงประกบจูบอีกครั้งพร้อมกับฝ่ามือที่ทาบลงบนหน้าอกของหญิงสาวผ่านบราลูกไม้สีขาวสะอาด ริมฝีปากกดจูบลงที่ลำคอขาวก่อนจะจูบต่ำลงมาที่เนินอกที่กระเพื่อมตามแรงหายใจ
" ยุทธ..หยุดก่อน "
ชเวยองจูพูดขึ้นพร้อมกับพยายามดันคนตัวใหญ่ให้ลุกออกแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะขนาดตัวที่ต่างกันเกินไป ได้แต่กัดฟันแน่นเมื่อปลายลิ้นชื้นนั้นลากไล้ไปตามเนินอกของเธอ แม้จะพอสังเกตได้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายมือสั่นเล็กน้อยแต่ก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมยังไม่ยอมหยุดการกระทำ
" พอ...พอนะ "
" ไม่ ผมจะทำให้พี่รู้ว่าผมไม่เคยคิดรังเกียจหรือมองว่าพี่สกปรก "
" มันต้องไม่ใช่วิธีแบบนี้สิ..อ๊ะ!! "
ยองจูร้องขึ้นมาเมื่อบราลูกไม้นั้นหลุดออกจากตัวพร้อมกับริมฝีปากของอีกคนที่กดลงมาที่ยอดอก ปลายลิ้นตวัดชิมความหวานช้าๆพร้อมกับฝ่ามือที่ยังคงบีบขยำตามไป แม้ทุกอย่างจะยังดูเงอะงะไปบ้างแต่ยองจูก็อดที่จะปล่อยให้เสียงครางนั้นให้หลุดออกมาไม่ได้เลย ฝ่ามือกำเสื้อของอีกฝ่ายแน่นเมื่อริมฝีปากนั้นกดจูบลงต่ำไปถึงหน้าท้อง ยอมปล่อยให้อีกคนจัดการกับกางเกงที่สวมใส่อย่างว่าง่าย...จนกระทั่งร่างกายนั้นเปลือยเปล่า
ยงยุทธขยับกายขึ้นไปพรมจูบที่ลำคอไล้ต่ำลงมาถึงหน้าอก จูบเบาไปทั่วหน้าท้องขาวเนียนจนกระทั่งมาถึงขาอ่อนขาวๆที่เขาเคยแต่สัมผัสมันด้วยมือ...ยอมรับว่ารู้สึกขัดเขินไม่น้อยที่ต้องมาทำเรื่องแบบนี้แต่ก็พอจะมั่นใจว่าจดจำทุกท่วงท่าจากหนังเอวีที่เพิ่งดูก่อนจะมาที่นี่ได้อย่างแม่นยำ...
" ผมรับได้ทั้งนั้น...ผมไม่สนใจว่าพี่ยองจูจะเคยผ่านใครมาบ้าง ขอแค่หลังจากนี้มีแค่ผมได้หรือเปล่า "
ยองจูยกหัวขึ้นมองคนที่กำลังกดจูบที่ขาอ่อนของเธอ ฝ่ามือปัดป่ายผ่านส่วนนั้นไปมาแต่ไม่สัมผัสโดยตรง...เธอคิดว่าแบบนั้นมันทำให้เธอทรมานมากกว่า แต่ยังไม่ทันตอบอะไรเรียวลิ้นของอีกฝ่ายก็แตะลงตวัดเลียแทรกกลีบเนื้อนุ่ม เธอไม่รู้ว่ายงยุทธจำการกระทำแบบนี้มาจากไหนกันแน่...แต่เธอก็คิดว่ายงยุทธไม่ควรที่จะทำมันกับเธอ ยองจูถดกายหนีทันทีแต่ก็ไม่วายถูกรั้งเอาไว้...แม้มันจะเป็นการปรนเปรอที่ไม่ได้ดูมีทักษะอะไรแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันทำให้เธออารมณ์กระเจิงไปแล้ว
" อ..อย่า..มันสกปรก "
ยงยุทธหยุดการกระทำก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองยองจูที่ปรือตามองเขาอยู่...ยอมรับว่าโคตรจะเขินเพราะในห้องนอนมันไม่มืดสลัวอะไรเลยเพราะยองจูเปิดไฟสว่างตอนที่เข้ามาเก็บเสื้อ แน่นอนว่าเขาเห็นทุกอย่างชัดเจน...มันชัดเสียจนตื่นเต้นแทบบ้า
" ผมบอกแล้วว่าผมไม่เคยคิดว่าพี่ยองจูสกปรก "
" แต่ว่า... "
" เชื่อใจผมเถอะนะครับ...ผมรับได้ทุกอย่าง "
ยงยุทธว่าก่อนจะเริ่มทำสิ่งที่ค้างเอาไว้ เรียวลิ้นลากเลียแทรกกลีบเนื้อสัมผัสความนุ่มที่ทำเอาเริ่มประหม่าอยู่หลายครั้งแต่ก็เพราะมองเห็นว่ายองจูพึงพอใจกับสัมผัสที่เขามอบให้ก็เลยเริ่มมั่นใจ...และเริ่มสอดนิ้วเข้าไปแทน
" อ..อ๊า... "
ยองจูร้องออกมาอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงความอึดอัดที่แทรกเข้ามาในกาย เธอแทบจะคลั่งอยู่แล้วที่ทั้งปลายลิ้นที่ตวัดหยอกเย้าจุดไวต่อสัมผัสทั้งเรียวนิ้วที่ขยับเข้าออกภายในกาย น่าแปลกเหมือนกันที่สัมผัสของยงยุทธนั้นสามารถทำให้เธอคลั่งได้ทั้งที่ถ้าจะให้เทียบกับคนอื่นๆนั้นมันก็ไม่ได้ดีกว่า...
" ย..ยุทธ พอแล้ว...อ๊ะๆๆ "
สะโพกกลมกลึงยกขึ้นเล็กน้อยเมื่ออารมณ์เริ่มพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด หัวใจเต้นแรงรัวจนกลัวว่าอีกคนจะได้ยิน ปรือตาขึ้นมองคนที่ยังคงขยับนิ้วอยู่ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นแล้วผลักอีกฝ่ายให้ออกห่าง
" พ..พอ..พอแล้วนะ "
" ไม่ ผมยังไม่พอ "
ยงยุทธว่าก่อนจะเริ่มเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างรีบร้อน เขามันก็แค่ผู้ชายธรรมดาที่แม้ว่าจะไร้ประสบการณ์แต่ก็ใช่ว่าจะไร้ความรู้สึก มาเห็นอะไรแบบนี้เขาเองก็แย่เหมือนกัน ส่วนนั้นมันปวดหนึบจนทรมาน ทันทีที่ถอดอันเดอร์แวร์ออกไปมันก็ดีดผึงออกมาอวดความใหญ่โตแก่สายตาของหญิงสาวตรงหน้า...ถ้าเป็นเมื่อก่อนยงยุทธคงจะเขินจนแทบมุดดินหนีแต่มาตอนนี้ความต้องการมันมากกว่าทุกสิ่ง
" ผม...ผมหยุดไม่ได้ "
" อื้อ.. "
ริมฝีปากอุ่นกดลงที่เนินอกก่อนจะลากลิ้นเลียมาจนถึงยอดอกสีหวาน ตวัดเลียราวกับหิวกระหาย มือข้างหนึ่งจับท่อนเนื้อแข็งขืนของตนค่อยๆสอดเข้าไปในกายของหญิง...แต่กลับถูกผลักออกเสียก่อน
" เดี๋ยว...คอนด้อมล่ะ "
" ผมไม่ใส่ ถ้าผมใส่มันก็แปลว่าผมรังเกียจพี่สิ "
" มันคนละเรื่องกันเลยนะ นายควรจะป้องกันสิพี่ผ่านใครมาบ้างล่ะ ถึงตัวพี่เองจะป้องกันทุกครั้ง...แต่นายก็ไม่ควรทำอย่างนี้ "
" อ่า... "
คนถูกดุเลิ่กลั่กไปทันทีแต่ก็ต้องชะงักเมื่อหญิงสาวเอี้ยวตัวไปเปิดลิ้นชักตรงหัวเตียง...สำหรับยงยุทธแล้วคอนด้อมหลายกล่องในนั้นไม่ได้น่าตกใจเท่ากับของเล่นผู้ใหญ่
" มานี่ เดี๋ยวใส่ให้ "
" ไม่!! เอ่อ...ผมใส่เอง "
ยองจูอมยิ้มก่อนจะส่งคอนด้อมให้อีกฝ่ายจัดการด้วยตัวเองก่อนจะทิ้งตัวนอนหลับตา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงง่ายขนาดนี้ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่ทำเรื่องแบบนี้กับยงยุทธเด็ดขาด...หรือไม่ก็คงเพราะอยากจะทำตามใจตัวเองอย่างที่แจ็คสันแนะนำ
แต่ทว่า...มันมีบางอย่างผิดพลาด
" พี่ยองจูครับ..มันใส่ไม่ได้ "
เสียงที่ฟังดูอ่อนใจของอีกฝ่ายทำเอายองจูเบิกตากว้างแล้วลุกขึ้นมามองคอนด้อมในมือของยงยุทธที่ดูแล้ว...มันคงจะเล็กเกินไปสำหรับตัวตนของอีกฝ่าย
" ยุทธ...นี่ไซส์มาตราฐานนะ "
" อ่า... "
ยองจูหันไปหยิบคอนด้อมอันใหม่ออกมาแล้วลองใส่ให้อีกครั้ง...แล้วก็พบว่าเจ้าเด็กยักษ์นี่มันยักษ์จริงๆ ได้แต่ยิ้มเจื่อนแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมกายไว้ด้วยใจที่เริ่มหวั่นเกรง
" งั้น...อย่าทำเลยเนอะ เอ่อ...นั่น... "
" ผมเตรียมมาหรอกน่า "
ยงยุทธอมยิ้มก่อนจะหยิบคอนด้อมออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์แล้วสวมใส่มันด้วยท่าทีเก้ๆกังๆแต่ก็ทำได้ถูกต้อง เงยหน้ามองยองจูที่ดูเหมือนกำลังกลัวๆก่อนจะกระชากผ้าห่มออกไป
" เป็นของผมคนเดียวนะครับพี่ยองจู "
" โอ๊ย!!! อื้อ!!! "
ยองจูร้องออกมาทันทีเมื่อจู่ๆอีกฝ่ายก็ดันสะโพกเข้าใส่ รู้สึกเจ็บขึ้นมาทันทีเมื่อสิ่งแข็งขืนนั้นลุกล้ำเข้ามาในกาย จิกเล็บลงกับท่อนแขนแกร่งไว้แน่นก่อนจะผ่อนลมหายใจเมื่ออีกคนเข้ามาได้จนสุด เอื้อมมือไปกดคออีกคนให้โน้มลงมาประกบจูบโดยที่ฝ่ามือนั้นยังคงลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังกว้างก่อนจะเลื่อนลงไปที่สะโพกสอบ
" ทำได้หรือเปล่า? "
" ถามแบบนี้ดูถูกผมเหรอ? "
" ก็... "
" ผมทำได้แน่นอน "
พูดจบก็กระแทกกายหนักๆเข้าไปก่อนจะเริ่มขยับต่อไปช้าๆเพราะความรู้สึกคับแน่นที่ชวนอึดอัด สองแขนยันไว้กับผืนเตียงมองดูหญิงสาวที่หลับตาแน่นเมื่อเขากระแทกเข้าใส่ ความประหม่าเขินอายมันหายไปหมดสิ้นเมื่อความต้องการเข้าครอบงำ ไหนจะเรือนร่างที่สุดแสนที่จะเย้ายวนนี่อีก...อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปสัมผัสกับหน้าอกอวบอึ๋มที่กระเพื่อมไปตามแรงกระแทกของเขา รู้สึกดีแทบบ้าในขณะที่กำลังขยับกายเป็นจังหวะ สัมผัสอ่อนนุ่มที่ตอดรัดตัวตนของเขามันทำเอาแทบล่มปากอ่าวตั้งแต่ขยับทีแรกแต่ก็ต้องพยายามอดกลั้นไว้เพื่อไม่ให้มันดูน่าขายหน้า
ชเวยองจูหลับตาแน่นเมื่อความเจ็บแสบนั้นมันปะปนมากับความเสียดเสียว ฝ่ามือจับท่อนแขนของอีกคนไว้แน่น ปลายนิ้วของอีกคนนั้นยังคงสะกิดหยอกเย้ากับยอดอกของเธอ เสียงหนั่นเนื้อที่กระทบกันก็ดังเสียจนเธอเริ่มรู้สึกหน้าร้อนผ่าว ปรือตาขึ้นมาเมื่อรู้สึกได้ว่ายงยุทธโน้มหน้าลงมาหา สบตากันอย่างสื่อความหมายก่อนที่หัวใจของเธอจะเต้นแรงอีกครั้งเพราะคำพูดของยงยุทธ
" ผมคิดว่าผมตกหลุมรักพี่แล้วครับพี่ยองจู...ผมรักพี่ยองจูนะครับ "
ชเวยองจูสอดแขนคล้องคอแกร่งกดให้ลงมาเพื่อรับจูบของเธอ แปลกใจไม่น้อยที่อีกฝ่ายยังคงกระแทกกายเข้ามาไม่ยั้งได้แบบนี้ทั้งที่เหงื่อท่วมตัวดูแล้วคงใกล้หมดแรง...แต่ยังไม่ทันจะได้สงสัยอะไรเพิ่มยงยุทธก็ยืดตัวขึ้นจับล็อคเอวเธอไว้กระแทกกายเข้าหาถี่รัวจนปลดปล่อยออกมาในที่สุด ก่อนที่จะ...ทิ้งตัวลงนอนกอดเธอเอาไว้หอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อยจากกิจกรรมที่เพิ่งจบลงไป
" เก่งมากเลยนะ "
ไม่รู้ว่าควรทำยังไงเลยเลือกที่จะชมรุ่นน้องตัวยักษ์ที่หายใจรดซอกคอเธออยู่ ได้ยินเพียงเสียงอื้อเบาๆในลำคอก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลง...
" ยุทธ...ยุทธ...อย่าบอกนะว่าหลับอ่ะ "
ยองจูอยากจะบ้าตาย...ยงยุทธหลับไปทั้งที่ยังไม่ถอนกายออกเลยด้วยซ้ำ ก็ได้แต่หัวเราะเบาๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะโอบกอดไว้แน่น
ถึงจะดูเก้ๆกังๆไปบ้าง...แต่มันก็ดีเลยทีเดียว
คัทแบบเบาๆ กลับไปคอมเม้นให้กันด้วยนะคะ. https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1650765&chapter=21
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น