วุ่นนักรักพิศวง-39

เจบีปลดกระดุมเสื้อของคนเจ้าแผนการที่ตอนนี้ได้แต่นอนทำหน้าอ้อนวอนเขาช้าๆ...


ถ้าไม่ใช่เพราะปาร์คเอาแต่ยั่วเขาแล้วก็ทิ้งให้ค้างเขาก็คงไม่ทำอะไรแบบนี้.....แต่นี่ปาร์คล้อเล่นกับเขามากไปแล้ว




" พี่เจบี....คือ... "


" ไม่ต้องงัดความเจ้าเล่ห์มาใช้นะ ครั้งนี้ฉันไม่หลงกล "


" คือ...อ๊ะ!! ไม่เอา!! "



ปาร์คเริ่มดิ้นอีกครั้งเมื่อเจบีกำลังปลดเปลื้องกางเกงของเขาออกไปให้พ้นทางจนไม่เหลืออะไรปกปิดร่างกายของเขาแม้แต่ชิ้นเดียว...



" ผม...อื้อ!!! "



เสียงหวานขาดห้วงเมื่อถูกคนเอาแต่ใจบดจูบลงมาอีกครั้ง มือหนาลูบไล้เบาๆที่หน้าท้องแบนราบพลางไล้มือลงลูบผ่านแกนกายของเขาผ่านๆเหมือนจงใจแกล้ง...



ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเล็กน้อยเปิดทางให้ปลายลิ้นนุ่มไล้เลียดูดเม้มตามลำคอขาว



เจบีกดจูบหนักๆทั่วแผงอกขาว ไล้ลงต่ำมาเรื่อยๆก่อนจะลากลิ้นเลียแถวต้นขาเนียนนุ่มจนปาร์คต้องหุบขาหนีสัมผัสจากปลายลิ้น



" พี่เจบี...ม..ไม่เอา "


" ทำไม? "


" ผม.......กลัวเจ็บ "



เจบีหัวเราะเบาๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นที่เขาเตรียมเอาไว้ออกมาจากลิ้นชักหัวเตียง



" ไม่ต้องกลัว....เคยผ่านมาแล้วนี่ "


" ไม่นะ..มันไม่เหมือน..อ๊าาา "



ร่างบางบิดกายไปมาเพราะสัมผัสชื้นแฉะที่ไล้วนแถวช่องทางอ่อนนุ่มของตน เขารู้สึกเหมือนกำลังจะขาดใจตายเพราะปลายลิ้นนั่น.....



เจบีค่อยๆสอดนิ้วที่ชะโลมเจลเรียบร้อยแล้วเข้าไปที่ช่องทางสีสวยช้าๆ แต่เข้าไปได้แค่นิดเดียวอีกฝ่ายก็เกร็งจนบีบรัดนิ้วแน่น



" อย่าเกร็งสิ "


" เจ็บ.... "



เจบีจูบเบาๆที่หน้าผากก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นมอบจูบอ่อนโยนปลอบประโลมคนใต้ร่างที่ปกติจะเป็นเสือ....แต่ตอนนี้กลายเป็นลูกแมวไปแล้ว



เรียวนิ้วค่อยๆกดลึกเข้าไปช้าๆเพราะอีกฝ่ายเริ่มผ่อนคลาย ปาร์คกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของลิ้นนุ่มที่ตะหวัดเลียยอดอกสีสวยจนลืมความเจ็บปวดที่มีในตอนแรก เจบีค่อยๆชักนิ้วเข้าออกช้าให้อีกฝ่ายได้ปรับตัวก่อนจะค่อยๆเร่งจังหวะจนเรียกเสียงครางจากคนที่เผลอไผลกับสัมผัส




" อ๊าาา..ร..เร็ว..เร็วอีก "



ร่างสูงกดนิ้วย้ำหนักๆเป็นจังหวะจนร่างบางสั่นเทิ้มตามแรงอารมณ์....เขาคิดว่าปาร์คพร้อมแล้ว



เจบีเอาหมอนมารองสะโพกกลมไว้ก่อนจะชะโลมเจลลงที่แกนกายของตัวเองแล้วโน้มตัวลงไปจูบกับคนที่ตอนนี้ดูเหมือนจะร้อนรุ่มมากกว่าเขา ปาร์คดูดดุนลิ้นของเขาก่อนจะผละออกมากดจูบหนักๆที่ลำคอสร้างรอยสีกุหลาบ...ปาร์คเองก็อารมณ์กระเจิงไปแล้ว




" อ๊ะ!! อื้อออ เจ็บๆๆ"



ร่างบางบิดกายหนีสัมผัสที่กำลังลุกล้ำเข้ามาในกาย...มันเจ็บกว่าครั้งที่เป็นจีนมาก แต่แม้จะหนีเท่าไหร่แต่ก็ไร้ผล...เจบีล็อคเขาไว้ก่อนจะค่อยๆกดแกนกายเข้าช้าๆ



" อื้อออ..จ..เจ็บ "


" อ่า...ทนหน่อยนะ จะสุดแล้ว "



เจบีผ่อนลมหายใจเมื่อเข้ามาได้จนสุดทาง...ความคับแน่นของช่องทางอ่อนนุ่มนั้นกำลังจะทำให้เขาขาดสติ...



มือหนาปัดปอยผมที่ปิดหน้าปาร์คเบาๆก่นจะเช็ดน้ำตาที่ซึมออกมาจากดวงตากลม



" ขอโทษนะ...แต่มันจะเจ็บไม่นานหรอก "


" พ...พี่...อ๊าาา "



สะโพกหนาขยับช้าๆแต่อีกฝ่ายก็ร้องออกมาเสียงดัง มือข้างที่ถูกล็อคไว้กำหมัดแน่นส่วนอีกข้างก็จิกเล็บลงที่ต้นแขนของเขาจนแสบไปหมด


แต่เขาก็ยอม...ปาร์คคงเจ็บกว่าเขามาก




ปาร์คร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อความเจ็บเมื่อครู่เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านจนรู้สึกต้องการมากกว่านี้


มือเรียวจับที่สะโพกหนาให้กระแทกกายเข้ามาด้วยจังหวะที่รุนแรงขึ้นจนเสียงทุ้มครางเบาๆในลำคอ



แม้ข้อมือข้างหนึ่งจะถูกล็อคอยู่แต่ปาร์คก็ยังดูร้อนแรงจนเจบีอดใจไม่ไหว...




" อ๊าาา แรงอีก.... "


" อ่า...งั้นขอโทษนะ "


" อื้อ...อ๊ะ!! อ๊ะๆๆ "



เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาพลางจิกเล็บลงกับท่อนแขนแกร่งอย่างแรง เจบีรุนแรงเกินไปแล้ว...ร่างบางขยับตามจังหวะที่อีกฝ่ายกระแทกกายเข้าหาอย่างรุนแรงและถี่รัว มือเรียวรูดแกนกายตัวเองเร็วๆก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเต็มหน้าท้อง



พอเห็นว่าอีกฝ่ายชิงถึงฝั่งก่อนเจบีก็ล็อคเอวบางไว้ก่อนจะกระแทกกายไม่ยั้งจนลืมไปเลยว่านี่เป็นครั้งแรกในการเป็นฝ่ายรับของปาร์ค



" อ่าาาา "



เสียงทุ้มครางเบาๆเมื่อฉีดน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในข่องทางอ่อนนุ่ม ร่างสูงทิ้งตัวลงซุกหน้ากับซอกคอขาวก่อนจะจูบเบาๆ เสียงหวานครางแผ่วเป็นระยะ ปาร์คยังคงหลับตาหอบหายใจ...






อ่านต่อที่เด็กดี  https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1554881&chapter=39