LOOK AT ME SS2-10
ทั้งสองช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เกะกะนั้นออกไป เรียวลิ้นอุ่นไล้เลียตามซอกคอขาวก่อนขบเม้มเบาๆ
แล้วแจบอมก็นึกอะไรขึ้นได้...
" จินยอง ฉันซื้อเค้กมาให้ "
แม้จะงงว่าจู่ๆแจบอมพูดถึงเรื่องเค้กทำไมแต่ก็ไม่ได้ถามออกไป ร่างสูงผละตัวไปหยิบกล่องเค้กกล่องเล็กออกจากถุงก่อนจะเปิดมันแล้วใช้นิ้วปาดครีมเค้ก
" ชิมหน่อยสิ ว่าหวานมั้ย "
จินยองดึงนิ้วเรียวมาดูดเลียครีมเค้กสีขาวก่อนจะให้คำตอบไป
" ไม่เท่าไหร่ "
" ฉันมีวิธีเพิ่มความหวาน "
แจบอมกัดลงที่เนื้อเค้กแล้วส่งมันเข้าปากจินยอง รสชาติของเค้กกลิ่นวานิลลานั้นถูกผสมไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์อบอวนอยู่ในปาก
นิ้วเรียวเริ่มปาดครีมเค้กลงบนร่างกายขาวเนียนตามจุดต่างๆก่อนจะไล่เลียครีมเค้กสีขาวนั้น
" อ่ะ! อื้อ...แจบอม "
ลิ้นอุ่นไล้เลียดูดเม้มที่ยอดอกสีสวยเพื่อเอาครีมเค้กออกก่อนจะไล้ต่ำลงไปที่หน้าท้องแบนราบ ครีมเค้กสีขาวที่กระจายอยู่ถูกทำความสะอาดด้วยลิ้นของแจบอมจนหมด
" อึก! อ๊าาาา!! เดี๋ยว... "
แจบอมไล้เลียลงไปที่แกนกายของอีกฝ่ายก่อนจะเลียทำความสะอาดครีมเค้กตรงปลายหยักและไล่เลียต่อไปตามความยาวที่มีแต่ครีมเค้กสีขาวเปรอะอยู่
" เดี๋ยว...อ๊าาา พอ..พอก่อน "
จินยองผลักตัวแจบอมออกแล้วเป็นฝ่ายพลิกตัวมาคร่อมร่างสูงไว้
" ทำไมทำแบบนี้ เค้กนี่ซื้อมาให้เรากินไม่ใช่เหรอ "
" เอ่อ...ขอโทษ "
ร่างบางทำท่ากอดอกหน้าง้ำหน้างอที่อีกฝ่ายเอาครีมเค้กมาป้ายเล่นบนตัวเขา
" ซื้อให้เรากิน เราก็ต้องได้กินสิ "
นิ้วเรียวจัดการป้ายสีเค้กลงบนแท่งร้อนของอีกฝ่ายก่อนจะใช้ปากนุ่มครอบครองสัมผัสแข็งขืนนั้น.
" อ่าาา จินยอง... "
มือเรียวกอบกุมแท่งร้อนเอาไว้พลางรูดขึ้นลงตามจังหวะปากนุ่ม ลิ้นเล็กที่ไล้เลียความหวานของครีมเค้กทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี จินยองดูดเม้มตรงส่วนหัวแรงๆจนแจบอมต้องจิกกลุ่มผมสีดำนั้นไว้ด้วยความเสียวซ่าน
จินยองผละออกไปตวัดเลียครีมเค้กวานิลลานั้นแล้วขึ้นไปแลกลิ้นส่งความหวานหอมให้ร่างสูงโดยที่มือยังไม่หยุดปรนเปรอความเสียวซ่าน
" อ่าาา จินยอง "
ร่างสูงกระตุกเกร็งเบาๆก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะที่มือของจินยองและหน้าท้องของตัวเอง
จินยองเลียคราบน้ำขาวขุ่นตามมือตัวเองรวมถึงที่เปรอะตามหน้าท้องของอีกฝ่ายด้วย
" อ่า..จินยอง นายจะทำตัวน่าขย้ำเกินไปแล้ว "
ร่างบางไม่ได้สนใจฟังเสียงนั้นแต่กลับขึ้นคร่มตัวลงพลางจับแท่งร้อนจ่อที่ช่องทางอ่อนนุ่มของตน
" อ๊ะ!! อ๊าาาา "
" อ่า..ค่อยๆลงนะ "
จินยองค่อยๆทิ้งตัวลงช้าเพราะความคับแน่นที่ช่วงล่างเข้าเล่นงาน แจบอมเองก็คอยจับเอวบางเพื่อช่วยควบคุมน้ำหนัก
" อ่า...จะสุดแล้ว "
" อื้อออ.. "
ร่างบางนั่งนิ่งเมื่อลงมาจนสุดทางก่อนจะเริ่มขยับตัวเบาๆ ใบหน้าหวานเชิดขึ้น มือเรียวดันที่หน้าท้องแกร่งไว้
" อ๊าาาา แจ..แจบอม "
" อื้อ..ดีแล้ว อ่าาาา "
มือหนาจับเอวบางนั้นให้ทิ้งน้ำหนักลงมารุนแรงขึ้นเรื่อยๆพลางสวนสะโพกขึ้นไปตาม เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องนอนจนคนที่กำลังปฏิบัติกิจอยู่บนร่างสูงนั้นเริ่มรู้สึกเขินอาย
" อ๊าาา อ๊ะๆๆ แจ..บอม..อื้ออ "
แจบอมรั้งคอจินยองลงแล้วบดจูบลงที่ปากนุ่ม มือหนาจับยกสะโพกกลมไว้ก่อนจะบีบเค้นและสวนสะโพกกระแทกกายเข้าที่ช่องทางที่เริ่มตอดรัดรุนแรง
" อ๊าาา แจบอม..เรารักแจบอม..นะ "
" อื้อ....รักเหมือนกัน "
เสียงหวานครางดังก่อนจะปลดปล่อยออกมา เหลือเพียงอีกคนที่ยังคงกระแทกกายอย่างหนักหน่วง
แจบอมลุกขึ้นนั่งแล้วจับร่างบางนอนราบลงกับเตียงนุ่ม ขาเรียวถูกจับพาดไว้กับไหล่กว้างก่อนที่สะโพกหนาจะขยับเป็นจังหวะถี่รัว
" อ๊าาาา..แจบอมมม "
" อื้อออ "
ร่างสูงครางเสียงต่ำพลางกดจูบตามเรียวขาขาวที่พาดอยู่บนบ่าก่อนจะกระแทกกายถี่รัวแล้วดึงแกนกายนั้นออกมา
" อ๊าาาา "
ร่างบางยกสะโพกตามอย่างเสียดาย แจบอมนั่งคุกเข่าตรงหน้าร่างบาง มือหนารูดรั้งแกนกายตัวเองถี่รัวก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งออกมาเปรอะทั่วปากนุ่มของคนรัก
ลิ้นเล็กแลบเลียคราบน้ำสีขาวขุ่นที่ริมฝีปากตัวเองทั้งยังหายใจเหนื่อยหอบ แจบอมกอดฟัดร่างบางอีกครั้งก่อนจะกระซิบข้างหู
" ต่อนะ "
ในเมื่อเสือมันหิว...แมวอย่างจินยองก็คงต้องยอม
อ่านต่อเด็กดีนะคะhttps://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1538728&chapter=42
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น