Amerigo Vampire - 3






" จินยอง...จินยอง "


แจบอมถอดเสื้อที่เลอะคราบเลือดโยนทิ้งไปก่อนจะโน้มตัวลงเรียกคนที่กำลังปรือตามองเขาอยู่ตอนนี้


" ฉันไม่ไหวแล้ว... "


จินยองโน้มคอคนบนร่างลงมาจูบอีกครั้งก่อนจะพยายามพลิกตัวขึ้นคร่อมไว้แทน แม้จะยังเจ็บที่คออยู่แต่หัวสมองของเขาในตอนนี้มันสั่งการเพียงอย่างเดียวเท่าน้้น และเขาเองก็ผ่านเรื่องแบบนี้มาพอสมควร...


แจบอมจูบกลับไปตามที่อีกฝ่ายทำ มือเรียวลูบไล้ลงตรงแกนกายของเขาผ่านกางเกงยีนส์สีเข้มก่อนจะปลดกระดุมกางเกงออกอย่างชำนาญ แจบอมนอนนิ่งปล่อยให้อีกคนทำต่อไปแบบนั้น...ทั้งที่เขาจะทำให้จินยองหมดสติไปตอนนี้เลยก็ได้ แต่เขากลับไม่ทำ


มือหนายกขึ้นจับที่สะโพกกลมก่อนจะสอดก้านนิ้วเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มที่บีบรัดและขยับเข้าใส่ช้าๆเรียกเสียงครางเบาๆให้คนที่กำลังกอบกุมแกนกายของเขาอยู่ในตอนนี้ แจบอมเงยหน้าขึ้นดูดเม้มที่ลำคอขาวก่อนจะกัดเบาๆอีกครั้งที่รอยเดิมพลางแลบลิ้นเลียคราบเลือดที่ยังติดอยู่



" อื้อ..แจบอม "


จินยองขยับตัวจับแกนกายแข็งตึงของคนใต้ร่างสอดใส่เข้าช่องทางของตัวเองทันทีก่อนจะกระแทกกายลงอย่างรุนแรงเพราะความต้องการที่อัดอั้นมานาน


มือหนาบีบเค้นสะโพกกลมแรงๆ เสียงครางหวานหูนั้นยังดังเร้อ่านต่อที่เด็กดีองร่างบางที่ขยับกายเป็นจังหวะรุนแรงอย่างพึงพอใจ


เขาก็ไม่ใช่แวมไพร์นิสัยดีอะไรมากมาย ทุกครั้งที่มาดินแดนของมนุษย์ก็ต้องมีเรื่องอย่างว่าเข้ามาเกี่ยวทุกครั้งไป แต่ครั้งนี้มันต่างเพราะเขาไม่คิดว่าคนที่ทำแบบนี้จะเป็นคนที่ถูกเขาเลือก แต่เขาก็ไม่ปฏิเสธว่ามันดี...


ร่างบางกระแทกกายลงเร็วขึ้นพร้อมรูดรั้งแกนกายตัวเองก่อนจะปลดปล่อยออกมาเปรอะเต็มหน้าท้องของอีกฝ่าย จินยองทิ้งตัวลงซบอกของคนใต้ร่างด้วยความเหนื่อยล้า....แต่ความต้องการของเขามันยังไม่หมด และอีกฝ่ายก็ยังไม่ถึงฝั่ง


แจบอมพลิกตัวจินยองให้ลงมานอนข้างๆก่อนจะโอบกอดจากด้านหลังแล้วสอดใส่แกนกายเข้าไปอีกครั้ง



" อ๊าาา..แจบอม "


แรงกระแทกจากคนด้านหลังและแรงกัดที่หัวไหล่ทำเอาจินยองรู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรง แต่ความต้องการของเขามันก็ยังไม่หมด


แจบอมซุกหน้าลงกับซอกคอขาวก่อนจะฝังเขี้ยวลงไปเบาๆอีกครั้งโดยยังไม่หยุดขยับกาย



" แลกกันนะจินยอง ฉันช่วยนายนายก็ต้องตอบแทน "


" อึก! แจบอม..อ๊าาา "



จินยองบีบมือที่กำลังจับเอวเขาอยู่ในตอนนี้แรงๆเพราะความเจ็บที่คอ แม้จะกลัวแค่ไหนแต่ความต้องการและความเสียวซ่านมันมีมากกว่า ต่อให้แจบอมทำมากกว่านี้เขาก็ยอม



" อ่าาา "


เสียงทุ้มครางเบาในลำคอพร้อมกับถอนคมเขี้ยวออกและไล้เลียตามรอยเขี้ยวที่ซอกคอ มือหนาถูกอีกคนที่ร้องครางเสียงดังดึงไปกัดเข้าที่นิ้วแรงๆระบายความเจ็บและความเสียวที่มาพร้อมกันในตอนนี้



แจบอมกระแทกเข้าใส่แรงๆอีกครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆผ่อนแรงและหยุดลงในที่สุด
แต่ดูเหมือนยาจะยังไม่หมดฤทธิ์...




" แจบอม...คือ... "



" คืนนี้ทั้งคืน...ฉันจะช่วยนายเอง "



อ่านต่อที่เด็กดี  https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1571740&chapter=4

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[OS] My Brother | BNior BNyong

- OS ของขวัญ [3P] -

พี่เดฟของลูกพีช - 33