Amerigo Vampire - 6










แจบอมซุกใบหน้าลงพรมจูบตรงซอกคอขาวเนียนก่อนจะฝังเขี้ยวลงไป พร้อมกันกับมือเรียวที่จิกเล็บลงกับแผ่นหลังระบายความเจ็บ ความเจ็บที่ซอกคอในครั้งนี้ดูจะนานกว่าครั้งอื่นๆจนจินยองเหมือนจะหมดแรงไป


แจบอมถอนคมเขี้ยวออกก่อนจะจ้องหน้ากับคนที่กำลังปรือตามองเขาอยู่ในตอนนี้



" ฉันไม่ยอมเสียนายไปหรอกจินยอง "


" อื้อ!! "



จินยองผวาตัวขึ้นกอดแจบอมไว้เพราะจู่ๆอีกฝ่ายก็ดันแกนกายเข้ามาโดยไม่ทันได้ตั้งตัวพร้อมกับขยับกายเข้าใส่หนักหน่วงจนจินยองรู้สึกเจ็บไปทั้งร่างกาย


แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้แจบอมหยุด...



ปลายลิ้นอุ่นไล้เลียตามลำคอขาวก่อนจะกดจูบสร้างรอยไปทั่วโดยที่คนใต้ร่างทำได้เพียงส่งเสียงครางเท่านั้น แจบอมพรมจูบตามท่อนแขนขาวที่ยังคงจิกเล็บลงที่แผ่นหลังของตัวเอง แรงกระแทกที่ดูจะรุนแรงมากกว่าปกติของแจบอมมันเหมือนจะทำให้จินยองหมดสติไปก็ไม่ใช่


จินยองกัดลงตรงไหล่กว้างกลั้นเสียงครางพร้อมกับจิกเล็บลงที่แผ่นหลังแรงขึ้น และดูเหมือนแรงกระแทกและเสียงทุ้มที่ครางอยู่ในลำคอก็เริ่มดังขึ้นด้วย



" จินยอง..นายเป็นของฉันนะ อ่า.. "


" อ..อื้อ..ฉัน..อ๊ะๆๆ "



จินยองสะบัดหัวก่อนจะแหงนหน้าส่งเสียงครางดังเมื่ออีกฝ่ายกอบกุมแกนกายตัวเองไว้พร้อมรูดรั้งเป็นจังหวะถี่รัวจนปลดปล่อยออกมาก่อนจะจับขาเรียวยกขึ้นพาดบ่าไว้แล้วกระแทกเข้าใส่ถี่รัวจนเสียงหวานร้องครางไม่เป็นภาษา


ตาเรียวมองคนใต้ร่างที่สะบัดหน้าไปมาพร้อมกับจิกเล็บลงกับท่อนแขนของเขาอย่างแรงจนเขาเริ่มได้กลิ่นเลือด มือหนาเอื้อมไปจับไหล่เล็กไว้ข้างหนึ่งโดยอีกฝ่ายยังคงจับขาเรียวแนบไว้กับบ่าพลางมองคนใต้ร่างที่ขยับกายตามจังหวะของเขาแล้วพยายามกัดปากกลั้นเสียงคราง ทั้งที่ยังคงไม่หยุดจิกเล็บลงกับแผ่นหลังของเขาจนแถมยังเริ่มลากลงจับที่เอวของเขาไว้แทน


แม้จะรู้ว่าตอนนี้เลือดคงจะเริ่มไหลอกมาจากบาดแผลแต่แจบอมก็ยังไม่เบาแรง ร่างสูงโน้มตัวไปฝังเขี้ยวลงบนซอกคอขาวเบาๆและถอนคมเขี้ยวออกมา เลือดสีแดงไหลออกมาตามรอยเขี้ยวทันที ลิ้นสากเริ่มไล้เลียหยดเลือดตามซอกคอที่ยังไหลลงโดยยังไม่ผ่อนแรงกระแทก




ร่างบางเริ่มครางเสียงพร่าสั่นเช่นเดียวกับร่างกายที่สั่นเทิ้มไปหมดเพราะความเจ็บและความเสียวที่ผสมปนกันจนเริ่มรู้สึกเหมือนจะหมดแรง มือเล็กเลื่อนขึ้นจิกลงที่ไหล่กว้างของคนที่ยังคงไล้เลียเลือดของตน



เขาไม่รู้ว่าทำไมครั้งนี้แจบอมถึงรุนแรงกว่าปกติ แต่ที่เขารู้คือเขาเริ่มจะไม่ไหวแล้ว..



สะโพกหนาขยับเข้าใส่ถี่รัวก่อนจะทิ้งตัวลงไปจูบที่ริมฝีปากอิ่มของคนที่นอนหอบหายใจถี่



" เจ้าเป็นของข้า...ของข้าคนเดียว ปาร์คจินยอง "





อ่านต่อที่เด็กดี  https://goo.gl/xTRB7D


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[OS] My Brother | BNior BNyong

รูปภาพ
- My Brother - บางครั้งความรักก็มักจะเล่นตลก มันมักจะมาในรูปแบบที่ต่างกันออกไปและในบางครั้งมันก็เกิดขึ้นในแบบที่ไม่สมควร เพราะความรักนั้นมีหลากหลายและสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนแต่ก็อยู่ที่ว่าจะเป็นความรักรูปแบบไหน แต่ก็มีไม่น้อยเหมือนกันที่มันเกิดขึ้นในรูปแบบของความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม การแสดงออกทางความรักที่ดูจะไม่สมควรแต่กลับไม่เคยห้ามมันได้ราวกับว่าต้องมนต์... ผิวเนื้อที่เสียดสีกันร้อนรุ่มราวกับไฟ ริมฝีปากที่บดเบียดคลึงเคล้าไม่ยอมละออกจากกัน ลมหายใจที่สอดประสานไปพร้อมกับร่างกายที่โยกคลอนไปตามจังหวะ แรงกระแทกกระทั้นที่ถี่และหนักหน่วงตามอารมณ์ที่พุ่งทะยาน ปลดปล่อยออกมาพร้อมกันอย่างไม่มีใครคิดจะชิงสำเร็จเสร็จสมไปก่อน โอบกอดกันไว้ราวกับจะหลอมหลวมเป็นหนึ่งเดียว กระซิบถ้อยคำบอกรักแสนหวานต่อกันด้วยความรู้สึกที่แท้จริงในใจอย่างที่มักจะทำทุกครั้งในขณะที่กำลังทำรักกันหรือในตอนที่เสร็จสิ้นไปแล้ว มันก็คงจะเป็นเรื่องปกติสำหรับคู่รักที่จะมีกิจกรรมบนเตียงแบบนี้ หากแต่ว่าสองคนที่ยังคงนอนกกกอดกันอยู่บนเตียงนั้นไม่ใช่คู่รักทั่วๆไปอย่างที่คิด ไม่ใช่คนท...
อ่านเพิ่มเติม

- OS ของขวัญ [3P] -

จินยองค่อยๆแตะลิ้นลงที่ปลายหยักก่อนจะใช้มือรูดรั้งแกนกายขนาดใหญ่ช้าๆเป็นจังหวะตามไป แต่สัมผัสจากปลายลิ้นที่กำลังไล้วนบริเวณช่องทางสีอ่อนนั้นกำลังทำให้เขาไม่อยากเก็บอาการ " อ๊ะ...อึก " ทันทีที่อ้าปากส่งเสียงคราง มือหนาก็กดลงที่หัวกลมให้อ้าปากครอบลงที่แกนกายแข็งขืนนั้นทันที จินยองค่อยๆขยับหัวเป็นจังหวะโดยไม่ลืมที่จะใช้มือช่วยด้วย มาร์คค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางสีอ่อนช้าๆโดยไม่ละสายตาไปไหน เขากำลังมองดูช่องทางสีอ่อนที่กำลังตอดรัดนิ้วของเขาพร้อมกับสะโพกกลมที่ส่ายไปมาช้าๆเหมือนว่ากำลังเชิญชวนให้เขาทำมากกว่านี้ แต่เขาจะยังทำแบบนั้นไม่ได้...เขาต้องให้เกียรติเจ้าของวันเกิดก่อน แจบอมมองของขวัญของเขาอย่างพึงพอใจ ส่งเสียงครางต่ำในลำคอเบาๆเมื่อเรียวลิ้นนุ่มนั้นทำหน้าที่ร่วมกับริมฝีปากอิ่มสีแดงอ่อนได้ดีเกินคาด และตอนนี้เขากำลังจะไม่ไหวแล้ว...มาร์คเองก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน " มาร์ค มานี่สิ " มาร์คถอนนิ้วออกก่อนจะลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างกับแจบอมที่โซฟา มองดูจินยองที่กำลังแลบลิ้นไล้เลียแกนกายของแจบอมตามความยาวโดยช้อนตาขึ้นมามองเขา ก่อนที่มือเล็กนั้นจะเอื้อมมา...
อ่านเพิ่มเติม

พี่เดฟของลูกพีช - 33

มือเล็กจับบ่ากว้างไว้แน่นเมื่อตอนนี้อีกคนได้สอดนิ้วเข้าลุกล้ำในกาย ริมฝีปากอิ่มจูบกลับอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะผละออกแล้วเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยให้อีกคนได้พรมจูบตามลำคอลงไปถึงเนินอกที่โผล่พ้นออกมา เดฟกดจูบหนักๆทำรอยไว้ที่เนินอกทั้งสองข้างก่อนจะจูบลงที่ซอกคอขาวของคนที่เริ่มจะขยับสะโพกตามจังหวะนิ้วของเขาพลางส่งเสียงครางในลำคอ มือหนาจัดการดึงชั้นในของอีกฝ่ายออกทันทีก่อนจะถอดกางเกงของตัวเองออกไปด้วย และดันตัวอีกคนให้ลงนอน ลูกพีชหลับตาหนีทันทีเพราะไม่กล้ามองอะไรๆของเดฟที่เธอไม่แม้แต่จะเคยสัมผัส ซึ่งเดฟก็พอเข้าใจในความยังไม่กล้า... ร่างสูงเอี้ยวตัวไปเปิดลิ้นชักหัวเตียงหยิบถุงยางอนามัยมาสวมก่อนที่จะอมยิ้มกับคำถามของคนที่นอนหลับตาอยู่ " พี่เดฟ...ทำไมมีถุงยางเยอะจังอ่ะ " " ก็เมื่อก่อนพี่เป็นยังไงล่ะ พี่ก็ต้องป้องกันดิ " เดฟจูบริมฝีปากนุ่มอีกครั้งพร้อมกับค่อยๆดันกายเข้าใส่ช้าๆแต่กลับทำให้อีกคนจับแขนเขาไว้แน่น มือหนาสอดเข้าใต้ชุดนอนบีบเค้นหน้าอกอวบเบาๆก่อนจะเลิกชุดนอนขึ้นแล้วโน้มหน้าลงไปดูดเม้มที่ยอดอก สะโพกหนาค่อยๆขยับเป็นจังหวะพร้อมกับเรียวลิ้...
อ่านเพิ่มเติม