TIME MACHINE-22

แจบอมมองมือเล็กที่กำลังปลดกางเกงของตัวเองออกอย่างสงสัย..วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นทำไมจินยองถึงได้เป็นฝ่ายเริ่มแบบนี้



มือเรียวกอบกุมแกนกายแข็งตึงเอาไว้ก่อนที่จะค่อยๆส่งเข้าปากช้าๆแต่กลับเรียงเสียงครางในลำคอของอีกฝ่ายได้



" ด...เดี๋ยว..จินยอง "



แจบอมจับไหล่เล็กเบาๆเพราะสัมผัสจากปลายลิ้นที่ไล้เลียอยู่ตอนนี้...จินยองไม่เคยทำแบบนี้ให้เขามาก่อน



จินยองไม่สนใจเสียงเรียกแต่กลับรูดแกนกายขึ้นลงช้าๆพร้อมกับขยับหัวขึ้นลงเป็นจังหวะ เรียวลิ้นนุ่มไล้เลียตามจังหวะที่รูดขึ้นก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองคนที่กำลังขยุ้มผมเขาอยู่ตอนนี้...




แจบอมมองดวงตากลมที่ช้อนขึ้นมามองตัวเองอย่างยั่วยวนแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน จินยองมองเขาแบบนั้นทั้งที่มือและปากยังกระทำร่วมกันเป็นอย่างดี



" พอ..อ่า..แล้ว... "


" ไม่เอาไม่ทำนะ "


" ฮะ?..อ่า..จินยอง "




แจบอมขบกรามแน่นเพราะลิ้นนุ่มที่กำลังไล้เลียแกนกายตามความยาวก่อนจะดูดเม้มปลายหยักแรงๆ มือหนากดหัวคนรักเบาๆพร้อมกับสวนสะโพกเข้าใส่โพรงปากช้าๆ



ร่างบางรูดรั้งแกนกายพร้อมกับขยับหัวขึ้นลงเป็นจังหวะถี่ขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับเสียงทุ้มที่ครางออกมาเบาๆอย่างสุดจะกลั้น




" อ่า..จินยอง ออกก่อน "



แจบอมดันหัวกลมให้ออกแต่อีกฝ่ายกลับฝืนไว้แล้วเร่งจังหวะรูดรั้งเร็วกว่าเดิม




" จินยอง..อ่า..ฉันไม่ไหวแล้ว "



มือหนาเผลอกดหัวกลมให้ลงลึกก่อนจะสวนสะโพกเข้าใส่และปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากของอีกฝ่าย



" อื้อ!! "



จินยองแกะมือหนาออกจากหัวตัวเองก่อนจะค่อยๆถอนปากออกจากแกนกายแข็งตึง



แจบอมเอื้อมมือไปหยิบทิชชู่เพื่อจะเอามาให้คนที่นั่งทำหน้าพะอืดพะอมอยู่คายน้ำรักในปากออกมา แต่....



" เฮ้ย!! กลืนทำไม!? "


" ...มันลงไปเอง "




แล้วแจบอมก็แทบทึ้งหัวตัวเอง...


กลืนไปไม่เท่าไหร่.. แต่คราบที่ยังติดอยู่เล็กน้อยที่ริมฝีปากนั่นมัน...




" เดี๋ยวๆๆ อะไรเนี่ย ..อ๊ะ!! "



จินยองดิ้นพล่านเพราะจู่ๆก็โดนแจบอมจับถอดกางเกงแล้วอุ้มขึ้นมานั่งตักพร้อมกับกดแกนกายเข้าใส่ในช่องทางอ่อนนุ่ม



" ทำสิ... "


" จ..แจบอม "



ปลายลิ้นอุ่นแตะลงที่ริมฝีปากอิ่มก่อนจะเลียที่คราบสีขาวที่ยังติดอยู่พลางจับเอวบางให้ขยับ




มือเรียวจับที่ไหล่กว้างก่อนจะขยับกายเป็นจังหวะตามมือหนาที่จับเอวอยู่ ริมฝีปากอิ่มดูดเม้มตามลำคอแกร่งพลางส่งเสียงครางหวานๆข้างหูของคนที่กำลังจะคุมตัวเองไม่ได้




" อย่าทำให้ฉันรุนแรงกับนายนะจินยอง "


" ไม่ต้องหรอก...ฉันจะทำเอง "



ร่างบางกระแทกลงอย่างรุนแรงในแบบที่อีกฝ่ายคิดไม่ถึง ใบหน้าหวานเชิดขึ้นส่งเสียงครางดังพร้อมกับแรงจิกที่ลงแรงขึ้นที่ไหล่กว้าง




แจบอมได้แต่แหงนหน้ามองคนที่กำลังขยับกายอยู่ตอนนี้อย่างลุ่มหลง เสียงทุ้มครางเบาๆในลำคอพลางบีบเค้นสะโพกกลมไว้ตามแรงอารมณ์




" แจบอม...อ๊าาา ไม่ไหว... "



มือหนาเลื่อนมากอบกุมแกนกายของคนรักไว้ก่อนจะรูดขึ้นลงเป็นจังหวะถี่รัวจนอีกฝ่ายปลดปล่อยออกมา แม้จะตัวสั่นเทิ้มขนาดไหนแต่จินยองก็ยังไม่หยุดขยับกายเพราะอีกฝ่ายยังไม่ถึงฝั่ง




" เหนื่อยมั้ย เดี๋ยวฉัน... "


" ไม่...ต้อง อ๊าาา "



มือเรียวจิกเล็บลงกับไหล่กว้างอีกครั้งก่อนจะกระแทกกายลงถี่รัวและหนักหน่วงขึ้นจนรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่ฉีดเข้ามาภายในกาย



จินยองทิ้งตัวกอดแจบอมไว้เพราะหมดแรงจะทำอะไรแล้ว เสียงหอบหายใจถี่ยังดังอยู่ข้างหู...




สุดท้ายแจบอมก็ต้องอุ้มจินยองไปทำความสะอาดในห้องน้ำ...






อ่านต่อเด็กดีจ้า.  https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1563119&chapter=22