หนี้รัก - 10

" ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจกันแน่....แต่ตอนนี้ผมจะทำให้คุณพอใจ และผมก็หวังว่าคุณจะเลิกทำให้ผมกลัวสักที "



ร่างบางยืดตัวขึ้นปลดชุดคลุมอาบน้ำนั้นออกไปก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของคนใต้ร่าง โดยมีสายตาคมมองดูการกระทำของเขาอย่างไม่เข้าใจ




ริมฝีปากอิ่มกดจูบที่ลำคอแกร่งเบาๆพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบลงตรงส่วนกลางของร่างกายที่ยังไม่ตื่นตัว ก่อนจะไล้ริมฝีปากขึ้นไปกดจูบที่ริมฝีปากหยักอีกครั้งโดยที่อีกคนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีแม้จะยังงุนงงก็ตาม




" นายคิดอะไรอยู่... "



เสียงทุ้มเอ่ยถามแผ่วเบาเมื่ออีกคนละจูบออก เขาไม่เข้าใจในการกระทำของจินยองเลยจริงๆ



" ผมก็จะทำให้คุณพอใจและหายโกรธ... "


" ไม่กลัวฉันแล้วเหรอ? "


" ไม่ ตอนนี้ผมไม่กลัวคุณหรอก "



รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของจินยองนั้นทำเอาแจบอมรู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันที เขาไม่ชินกับท่าทางเย้ายวนแบบนั้น...ปกติแล้วจินยองไม่เคยทำตัวเป็นฝ่ายคุมเกมเลยสักครั้งแม้จะเป็นคนควบคุมจังหวะก็ตาม ทุกครั้งจินยองเพียงแค่ขยับกายตามความต้องการและคำสั่งจากเขาเท่านั้น



แต่ไมใช่สำหรับตอนนี้....




" อ่า...จินยอง "



เสียงทุ้มครางต่ำเมื่ออีกคนพรมจูบต่ำลงไป ก่อนจะถอดกางเกงเขาออกไปแล้วกดจูบหนักๆที่แกนกายแข็งตึงผ่านชั้นในเนื้อผ้าบางที่เขาสวมใส่



" อึดอัดมั้ยครับ "


" อ่า...นายนี่มัน... "



จินยองอมยิ้มก่อนจะรูดชั้นในสีเข้มนั้นออกไปแล้วกอบกุมท่อนเอ็นขนาดใหญ่ไว้ในมือก่อนที่ปลายลิ้นจะแตะลงตรงส่วนปลายมนแล้วไล้วนช้าๆ ช้อนตาขึ้นมองใบหน้าของแจบอมที่กำลังมองเขาด้วยความพึงพอใจ มือหนาจับที่หัวกลมก่อนจะคำรามเบาๆเมื่อมือเล็กนั้นกำลังส่งตัวตนของเขาเข้าไปในโพรงปาก และเริ่มขยับหัวรูดรั้งช้าๆเป็นจังหวะ



มือหนาขยุ้มกลุ่มผมสีดำพร้อมกับกดเอาไว้แล้วเป็นฝ่ายสวนสะโพกเข้าใส่ แต่ครั้งนี้อีกคนกลับไม่ยอมให้เขาทำตามใจ...




" ใจเย็นหน่อยสิครับคุณ...อ๊ะ!! "



ร่างบางลอยหวือตามแรงดึงของร่างสูงที่จับเขาให้อยู่ในท่าคลานเข่า มือหนากดหลังเขาให้แอ่นลง สะโพกกลมลอยเด่นอยู่ตรงหน้าของคนที่ไม่อยากสะกดอารมณ์เอาไว้อีกต่อไป



พัคจินยองล้อเล่นกับเขามากไปแล้ว...




ร่างสูงโน้มตัวลงกระซิบข้างหูคนที่อยู่ใต้ร่างพร้อมกับเรียวนิ้วที่สอดเข้าไปในช่องทางสีอ่อน



" อยากให้ฉันพอใจใช่มั้ย "


" ครับ "


" งั้น....ถ้าฉันจะทำจนกว่าจะถึงมื้อเย็นล่ะ นายจะทำให้ได้หรือเปล่า? "


" ...ได้สิ  ตอนนี้ผมไม่กลัวคุณหรอกนะ "



อิมแจบอมกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะจูบลงที่แผ่นหลังขาวเนียน ไล่ลงมาเรื่อยจนถึงสะโพกกลมขาว ขยับนิ้วเข้าออกเตรียมความพร้อม เสียงครางหวิวดังคลอเบาๆ ก่อนที่จะร้องดังขึ้น....เมื่อสัมผัสชื้นแฉะจากเรียวลิ้นแตะลงที่ช่องทางสีอ่อน



" ค...คุณอิม อ๊าาา "



มือหนาจับก้อนนุ่มนิ่มทั้งสองข้างแยกออกจากกันพร้อมกับแลบลิ้นตวัดเลียตรงช่องทางสีอ่อนจนอีกคนร้องครางดังไม่เป็นภาษา ครั้งนี้ดูอารมณ์ของอีกคนจะรุนแรงกว่าครั้งอื่นๆ...ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาพอใจ



" คุณอ..อิม อ๊า...อิมแจบอม มัน..อ๊า.. "



ร่างบางเกร็งไปหมดทั้งตัวเมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนยังคงไล้วนตรงช่องทางของเขา...แต่เขาไม่ไหวแล้ว



มือเล็กขยับลงจับสะโพกตัวเองแยกออก พร้อมกับที่อีกตัวยืดตัวขึ้นมองภาพตรงหน้า




" เข้ามาสักทีสิครับคุณอิม...ผมไม่ไหวแล้ว "



อิมแจบอมยกมือขึ้นเสยผมถอนหายใจแรงใส่คนตรงหน้า...ภาพของเรือนร่างขาวเนียนที่อยู่ในท่าคลานเข่ามือเล็กจับก้อนกลมทั้งสองข้างนั้นแยกออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางสีอ่อนที่เปียกชื้นไปด้วยน้ำลายของเขามันเหมือนกำลังเชิญชวนให้เขาเข้าไป ไหนจะน้ำเสียงกระเส่านั่นอีก....



พัคจินยองจะยั่วเขามากไปแล้ว...




" อ๊ะ!! อ๊าาา ค..คุณอิม..อื้อออ"



เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาเมื่ออีกคนดันตัวตนเข้ามาทีเดียวจนมิดแล้วขยับสะโพกเข้าใส่อย่างหนักหน่วง มือหนาจับล็อคเอวบางเอาไว้แน่น เสียงหอบหายใจดังแข่งกับเสียงร้องครางดังไปทั่วห้อง...และมันก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของทั้งคู่พลุ่งพล่าน



โดยเฉพาะจินยอง...ที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เปลี่ยนตัวตนและลืมความกลัว จากที่กลัวว่าอีกคนจะรุนแรง กลับกลายเป็นว่า.....



" อ่า..ร..แรงอีก คุณอิม...อ๊า "


" อ่า นายนี่มัน... "



เสียงทุ้มครางต่ำก่อนจะฟาดฝ่ามือลงที่เนินเนื้อที่กระเพื่อมสั่นไหวตามแรงกระแทก สะโพกหนากระแทกถี่กระชั้นจนอีกคนแทบจะหายใจไม่ทัน ถ้าพัคจินยองต้องการแบบนั้น...เขาก็ไม่ปฏิเสธ




" อ๊า คุณอิม ผม..อื้อ...ผม...อ๊ะ!! "



จินยองกลืนคำพูดลงคอเมื่ออีกคนกระแทกกายหนักหน่วงจนจุกไปหมด แต่ความเสียวซ่านนั้นมีมากกว่า มือเล็กเอื้อมลงรูดรั้งแกนกายของตัวเองไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมา ผิดกับอีกคนที่ยังกระแทกกายเข้าใส่ไม่ยอมหยุดพัก เสียงหอบหายใจดังถี่ขึ้นพร้อมกับเสียงครางต่ำอย่างพึงพอใจ...ที่ดูครั้งนี้จะดังกว่าปกติ



ร่างสูงกดกระแทกอีกสองสามครั้งก่อนจะหยุดลง ทิ้งตัวลงไปจูบซับเหงื่อที่ซึมตามขมับของคนใต้ร่าง...เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่ตอนนี้เขาพึงพอใจในตัวพัคจินยองมากกว่าเดิม




แจบอมพลิกตัวลงนอนพร้อมกับจับตัวจินยองขึ้นมาทาบทับตัวเองเอาไว้...และดันแกนกายเข้าใส่ที่ช่องทางอ่อนนุ่มนั่นอีกครั้ง



แต่คนที่ท้าทายเขาเมื่อครู่ทำท่าจะหมดแรงซะแล้ว....




" อย่าเพิ่งหลับนะที่รัก "



จินยองค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังขยับสะโพกเบาๆ สรรพนามที่เปลี่ยนไปนั้น...ทำให้เขาใจเต้นรัว




" นายท้าฉันเองนะจินยอง "


" อ่ะ...อ๊าาา "



มือเล็กบีบบ่ากว้างไว้แน่นเมื่อสะโพกหนาเริ่มกระแทกสวนเข้าใส่รุนแรงมากขึ้น ริมฝีปากนุ่มกดจูบกับริมฝีปากของคนใต้ร่าง แลกลิ้นตวัดเกี่ยวกันอยู่นาน...ทั้งที่เขาจะหมดแรงอยู่แล้ว รวมถึงฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เบาบางลงจนเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ในตอนนี้...



หัวกลมซุกลงซอกคอของคนที่ขบกรามแน่นส่งเสียงคำรามเบาในลำคอและยังไม่หยุดขยับกาย เสียงหวานที่ครางหวิวอยู่ข้างหูยิ่งทำให้เขากระแทกกายรุนแรงมากขึ้น




" ค...คุณอิม..อื้ออ "


" อ่า...อีกนิดนะจินยอง..อีกนิด "



เสียงทุ้มคำรามอีกครั้งเมื่อได้ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางที่ตอดรัด ก่อนจะหันไปจูบเบาๆที่กลุ่มผมสีดำคลอเคลียที่ซอกคอโดยยังไม่ถอนแกนกายออก




อิมแจบอมพอใจ...พอใจมากจริงๆที่ครั้งนี้พัคจินยองยอมให้เขากระแทกกายเข้าใส่หนักหน่วงได้แบบนี้








อ่านต่อเด็กดีจ้า https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1602394&chapter=11