หนี้รัก - 2




" ถ้าร่างกายนายมันไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร แต่ฉันว่าปากนายมันน่าจะใช้งานได้ดีนะ "



แจบอมกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะดึงรั้งตัวจินยองเข้าใกล้อีกครั้ง




" มันแน่นไปหมดแล้วเห็นมั้ย? อึดอัดจะตายอยู่แล้ว "



จินยองมองตามสายตาของแจบอมก่อนจะหน้าเห่อร้อนไปหมดเมื่อเห็นว่ากางเกงนอนนั้นพองขึ้นเพราะสิ่งที่อยู่ข้างในมันดุนดัน




" ทำมันซะ นายควรเริ่มชดใช้ได้แล้ว "



เสียงทุ้มกระซิบเบาๆก่อนจะกดจูบที่ซอกคอขาวอีกครั้งแล้วเอนตัวพิงกับหัวเตียงมองดูคนที่กำลังเอื้อมมือมาแตะที่หน้าขาของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ แต่แล้วเขาก็จับสังเกตได้...จินยองมองไปที่หมอนหนุนของเขาบ่อยคร้้ง



" อยากเล่นปืนหรือไง? "


" เอ่อ.... "


" อยากให้ฉันใช้มันเหรอ? "


" ม...ไม่ครับ "



จินยองหลุบตาลงก่อนจะหลับตาลงช้าๆแล้วค่อยๆดึงรั้งกางเกงนอนนั้นลง มือเล็กกอบกุมท่อนเอ็นร้อนที่ขนาดของมันทำเอาเขาต้องลอบกลืนน้ำลาย แม้จะไม่ได้ลืมตาขึ้นมองแต่จากที่สัมผัสดูแล้ว...ไม่ธรรมดาเลย



" ลืมตาขึ้นมา นายไม่จำเป็นต้องหลับตาหนี "



ดวงตากลมปรือขึ้นช้าๆพร้อมกับโน้มลงหาแกนกายแข็งตึงนั้น พอได้เห็นเต็มตาจินยองก็อยากจะเป็นลมไปซะให้รู้แล้วรู้รอด...



ปลายลิ้นเล็กค่อยๆแตะลงที่ส่วนปลายและไล้วนช้าๆโดยเริ่มหลับตาลงอีกครั้งเพราะไม่กล้ามองอะไรอีกแล้ว...




ตาเรียวมองดูคนที่กำลังค่อยๆส่งตัวตนของเขาเข้าปากช้าๆพร้อมกับขบกรามแน่น สัมผัสนุ่มจากเรียวลิ้นนั้นกำลังจะทำให้เขาทนไม่ไหว เสียงทุ้มครางต่ำในลำคอเมื่ออีกคนเคลื่อนหัวขยับช้าๆเนิบนาบ แต่ทว่ามันทรมานเขาเหลือเกิน...ยามที่เรียวลิ้นนั้นลากขึ้นตามความยาวและมือเล็กที่รูดรั้งตาม



" อ่า..จินยอง นายนี่มัน.... "



ตากลมช้อนขึ้นมองคนที่แหงนหน้าซี๊ดปากอยู่ก่อนจะแลบลิ้นเลียตามความยาวตั้งแต่โคนถึงปลายที่ปริ่มน้ำโดยไม่ละสายตาไปจากใบหน้าหล่อเหลาของคนที่เขาเพิ่งรู้สึกหวาดกลัวไปเมื่อครู่



แจบอมมองสบตากับคนที่จ้องหน้าเขาอยู่ ปลายลิ้นเล็กดุนดันรอยแยกเล็กๆตรงส่วนหัวก่อนจะอ้าปากเข้าครอบครองอีกครั้งพร้อมกับออกแรงดูดจนเขาต้องซี๊ดปาก ท่าทางของจินยองกำลังจะทำให้เขาบ้าตาย.....สายตาที่มองมาทางเขามันดูเหมือนจงใจจะยั่ว



สะโพกหนาขยับช้าๆเข้าใส่โพรงปากของอีกคนพร้อมกับฝ่ามือที่จับหัวกลมเอาไว้ให้อยู่นิ่ง อิมแจบอมไม่ไหวแล้ว...




" อ...อื้อ "



จินยองร้องออกมาเบาๆเมื่ออีกคนกระแทกสวนเข้ามาลึกไปจนเขาสำลัก ดวงตาคลอหน่วยไปด้วยน้ำตาเพราะอีกคนยังไม่ยอมหยุด




" อ่า..จินยอง ..นายนี่มัน..อ่า..ดีจริงๆ "



เสียงทุ้มครางต่ำขยับกายเข้าใส่ถี่รัวก่อนจะฉีดน้ำสีขุ่นให้ทะลักเข้าปากของคนที่นิ่วหน้าอยู่ในตอนนี้



ร่างบางขยับเข้าใกล้เพราะยังโดนกดหัวไว้ ความอุ่นร้อนแตกซ่านในโพรงปากและลงสู่ลำคอไปเพราะเขาไม่มีทางเลือก ถ้าไม่รีบกลืนเขาต้องแย่แน่นอน



แจบอมค่อยๆถอนแกนกายออกช้าๆก่อนจะดึงตัวจินยองมากอดไว้ ไม่รู้ทำไม....เขาก็แค่อยากกอด






อ่านต่อเด็กดีจ้า https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1602394&chapter=3






ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[OS] My Brother | BNior BNyong

- OS ของขวัญ [3P] -

พี่เดฟของลูกพีช - 33